هیشکی مث تو حال منو نمیدونه احوالمو
صبح به صبح که پا میشه چشام با تو خوب و خوشحالمو
با تو میشه پروانه شد و به گلا بوسه زد
بودنت رو هی جشن گرفت تا هفت هشت روز بعد
با تو میشه تا صبح قیامت بنویسم از عشق
انقده تو خوبی که اصن من دیگه نمیام به چشم
خنده هات علاجه مرضه درد لاعلاجه منه
قهقهه بزن قربون چشات پیشتم نباشه غمت
شما دمتون گرمه ولی نفستم از جای گرم
دست و بال من خالیه اما هنوزم عاشقم
شیرینه که با هم برسیم صبوری کنیم باده رو
بید ما نترسه میمونه خاکیای این جاده رو
شما دمتون گرمه ولی نفستم از جای گرم
دست و بال من خالیه اما هنوزم عاشقم
شیرینه که با هم برسیم صبوری کنیم باده رو
بید ما نترسه میمونه خاکیای این جاده رو
شما دمتون گرمه ولی نفستم از جای گرم
دست و بال من خالیه اما هنوزم عاشقم
شیرینه که با هم برسیم صبوری کنیم باده رو
بید ما نترسه میمونه خاکیای این جاده رو
اینجا که دلا دوره تو عشق همه مغرورن
پاسخ به سلام تو میدم مگه مجبورم
معیار دوست دارم چی دارمو چی داری
آگاه نشدم برداشت از اونه که میکاری
اما تو ولی عشقی خاتونی که مثلش نیست
صداقت پره تو حرفت همه عمرمو من صرفت
میکنم که فقط باشی تو سر بالاییم یا شیب
بشم پیرو بشی پیرم خودم دستتو میگیرم
شما دمتون گرمه ولی نفستم از جای گرم
دست و بال من خالیه اما هنوزم عاشقم
شیرینه که با هم برسیم صبوری کنیم باده رو
بید ما نترسه میمونه خاکیای این جاده رو
شما دمتون گرمه ولی نفستم از جای گرم
دست و بال من خالیه اما هنوزم عاشقم
شیرینه که با هم برسیم صبوری کنیم باده رو
بید ما نترسه میمونه خاکیای این جاده رو