چقد جنگلا خوسی؛ ملت واسی
خستا نبوسی
می جان جانانا
ترا گوما میرزا کوچیک خانا
خدا دانه که من نتانم خفتن از ترسِ دشمن
می دیل آویزانا
ترا گوما؛ میرزا کوچیک خانا
چرا زودتر نایی
تندتر نایی
تنها بنایی گیلان، ویرانا
ترا گوما میرزا کوچیک خانا
بیا ای روح و روان
تی ریش قربان به هم نوانان
تی کاس، چومانا
ترا گوما؛ میرزا کوچیک خانا
اما رشت جغلان
ایسیم تی قربان کنیم امی جانا
تی پا جیر قربانا
♫♪♫♪♫♪♫♪♫♪♫♪♫♪♫♪♫♪♫♪
چقدر در جنگل برای مردم می خوابی
خسته نشدی
جانِ جانانم
با توأم ای میرزا کوچک خان
خدا می داند که من نمی توانم از ترسِ دشمن بخوابم
دلم آویزان است
با توأم ای میرزا کوچک خان
چرا زودتر نمی آیی
تندتر نمی آیی
تنها گذاشتی گیلانِ ویران را
با توأم ای میرزا کوچک خان
بیا ای روح روان
قربانِ ریشت
به قربان چشمانِ آبی تو شوم
چشمانت را روی هم نگذار
ای میرزا کوچک خان
ما بچه های رشت قربانت می رویم
جانمان را زیر پایتِ قربانی می کنیم