آهنگ کامران مولایی به نام مسافر خونه

دق کن از اول تا آخر زندگیت درده دق کن اگه دنبالشی اوضات برگرده

دق کن امیدی نیست دنیا خیلی نامرده حتی خدا هم بی کس و تنها ولت کرده

دنیای من دنیای شادی نیست غمگینی حالم ارادی نیست

میخواستم خودم برم دیدم حتی به مرگم اعتمادی نیست

دنیا دل آزاره آشفته بازاره از این مسافرخونه بیزارم

اصلا جهنمه تبعیدگاهمه لعنت به این حالی که من دارم

جنس دل دنیا از آهن و سنگه کارش لگد زدن به گلبرگه

آروم قلب من یه روز تموم میشه خوشحال باش اینجا تهش مرگه

فحش به فکرای سرم به هر نفس میکشم فحش به زندگی میدم شاید که آروم بشم

هرچی که میگن آدما فقط نگاشون میکنم تنهاییامو تو خودم با گریه درمون میکنم

دنیا دل آزاره آشفته بازاره از این مسافرخونه بیزارم

اصلا جهنمه تبعیدگاهمه لعنت به این حالی که من دارم

جنس دل دنیا از آهن و سنگه کارش لگد زدن به گلبرگه

آروم قلب من یه روز تموم میشه خوشحال باش اینجا تهش مرگه