ببین چه خونه ای ساختی همش سرد بی روح
ببین چه حالتی دارم همش زخمِ بی جون
بدنم میده خماری وقتی میزنم پرسه بی اون
ببین دلم آشوبه هنو از بحث دیروز
دیگه نمیکشه مخم آره سرِجنگ دارم
بگوهمه کناریاتم ازتو دست بردارن
دیگه نمیکشه مخم سقوط هرپروازم
باشه اصن بد من اصن یه خلِ بد رفتارم
دیگه نمیکشه مخم مقصرم هربارم
تابهت گیرمیدم میگی غدلجِ بد فازم
دیگه نمیکشه مخم رقصوندی به هرسازم
نیازبه امتحان نی من نسخی مو پس دادم
خسته ام ازخودمو تو زندگی دروغی
خسته ام ازگونه خیس غروب بی طلوعی
زندگی هی کتک خوری ضربه ها بی کروکی
ساکت همش سه کنج شبا بریدم ازشلوغی
پشت هم هی بد میاد و نفهمیدم کدومی
مثل یه لخته خونی کردی توی گلو گیر
دز استرس بالاست و پیشونی پرچروکی
ماواسه تو رگ دادیم تو مارو مفت فروختی
اوضام اصن میزون نی میدونی مث قند ننم
ولی خب همیشه جنگیدم دست خالی بدون دنده عقب
ما به زمونه پا دادیم ولی اون زد فنِ کمر
اما همیشه اونیکه سالم میاد بیرون ازاین رنده منم
میدونی ما مظلوم بودیم و زندگی زد چک مشتی
تا اومدیم بخندیم گفتن نه توباید بدترشی
ما همیشه عقب بودیم چیزی نبردیم نگفتیم پس من چی
تا چشات شاه و رو کرد منِ سربازشدم رسماً کیش
ما یه عمر پشت نشستیم و بیستا رو به جلویی ها دادن
هع میگذره
بریدم ازگریه نیمه شب اونم پنهونی
خنده های زورکی توعکسا و تو مهمونی
تواون همه عذاب نیمه شب من کی بودی؟
جاتو پرمیکردم با رانیتیدین هی زوری
چرا نباید پیش تو یه روزخوش ببینم
چرامیگم دوستمداری همش باید بگی نه
چرانباید که یه بارکنارتو بشینم
دستامو بگیری بگی بدون تو میمیرم
نه فاز ساحل دارم نه گیتار و آتیش لبت
نه هوس تخت و شب بیمارم حالیشه تنت؟
وقتشه که مثل من از امید خالیشه سرت
وقتی اونیکه دوستش داری میخاد کنه ریشه کنت
نه این پنجره میشه پنجره قدیمی
پشتش پر بوسه باشه رابطه ها صمیمی
نه تو میشی اون آدم مهربون و امینی
که خیالمون قُرص حداقل باتو هیچ غمی نی
پشت خیلی ازویترینا موندیم گشتیم دیدیم جیب کچله
واسه خیلیا دویدیم کسی نداشت واسه دیدن ماعجله
خیلیاروتحویل گرفتیم لال نمیرن گفتن هوله
ما دونسته هی ضرردادیم خیلی خوردیم ازخودیا صدمه
عجب پیله بدخیمی دوریت زده به دور من
حرفای پشت بغضمو نشد یه بار به تو بگم
از بی محلی های توهیچوقت نشد یه خرده کم
اینجاسکانس آخر کردی منو به کل وِلم